Ptoza mund të paraqitet më vonë në jetë nëse muskujt ose ligamentet të cilat normalisht ngrenë qepallën dobësohen nga ndonjë lëndim ose sëmundje. Ndonjëherë rënia është rezultat i dëmtimit të nervave që kontrollojnë muskujt e qepallave.
Shumica e ptozës paraqitet vetëm me plakjen. Siç një person plaket, lëkura dhe muskujt e qepallave zgjaten dhe dobësohen. Ndonjëherë, operacioni i mëparshëm i syrit e përshpejton këtë ndryshim, pasi instrumentet e përdorura për të mbajtur syrin hapur gjatë operacionit mund të zgjasin qepallën.
Mund të jetë e pranishme që në lindje të fëmijës , prandaj quhet e lindur dhe ndodh për shkak të gabimeve në zhvillim derisa fëmija është ende në barkun e nënës. Nëse një fëmijë lind me ptozë që pengon shikimin normal, është e nevojshme të kryhet një operacion sa më shpejt të jetë e mundur, sepse syri i fëmijës nuk do të zhvillohet dhe do të mbetet me shikim të dobët gjatë gjithë jetës së tij.
Ptoza e fituar tek të rriturit paraqitet si rezultat i lëndimeve ose ndryshimeve degjenerative të lidhura me moshën në muskujt dhe tendinat e kapakëve të shkaktuar nga plakja.
Simptomat e qepallave të rëna tek fëmijët dhe të rriturit:
- Kapakë dukshëm të varur te njëri sy
- Kapakët e sipërm të të dy syve nuk janë të barabartë
- E kthen kokën prapa, ngre mjekrën ose ngre vetullat për të parë më mirë
Me kalimin e kohës, këto lëvizje mund të shkaktojnë probleme në kokë dhe qafë.
Ndonjëherë, një fëmijë i lindur me ptozë mund të ketë edhe probleme të tjera të lidhura me sytë. Këto mund të përfshijnë probleme me lëvizjen e syve, sëmundje të muskujve të syrit, tumore (në qepallë ose gjetkë) dhe probleme të tjera.
Nëse qepalla e një fëmije bie aq shumë saqë bllokon shikimin, mund të zhvillohet ambliopia (e quajtur edhe “syri dembel”).
Njëri sy do të ketë shikim më të mirë se tjetri. Gjithashtu mund të zhvillohet astigmatizëm (cilindër), si dhe strabizëm (lakim i syve).